Τα τέχνεργα εκείνα που κατά τη μεταφορά τους υπέστησαν ζημιές εγκαταλείφθηκαν στο χώρο του λατομείου, όπως στην περίπτωση του Κούρου των Μελάνωνπου τα πόδια του αγάλματος έσπασαν κατά τη μεταφορά . Ο κούρος χρονολογείται το 570 π.Χ. και αναπαριστά ένα γυμνό νεαρό άνδρα μη πραγματικού μεγέθους σε αδρανή στάση. Το γλυπτό εγκαταλείφθηκε σε προχωρημένο στάδιο εργασίας και γι’ αυτό είναι ορατά τα συντηρητικά χαρακτηριστικά της κατασκευής του που προέρχονται από τα πρώτα στάδια της ελληνιστικής πλαστικής. Τα στοιχεία αυτά είναι που κατατάσσουν χρονολογικά τον Κούρο στο δεύτερο τέταρτο του 6ου π.Χ. Ωστόσο, ο τρόπος απόδοσης τους οφείλεται στο ύφος της ναξιακής μαρμαρογλυπτικής.